دلمـرده ایم و یـاد تو جـان می دهد به ما           قـلـبـیـم و بودنت ضربـان می دهد به ما

مـاه خــدا دومــرتـبـه بـی مـاه روی تـو            دارد بـشـارت رمـضـان می دهــد به ما

برگـرد! ای که لحظۀ افطـار، عــاقـبـت           یک روز دست های تو نان می دهد به ما

روزی سه بار غرق غریبی و بی کسی ست           حـسّی که بی تو وقت اذان می دهد به ما

این ماه، فرصتی ست که باز عاشقت شویم           مــاه خـدا دوبـاره زمــان می دهـد به ما

امسال میهمان جد تو هستیم، جان حسین           نامی که اشک های روان می دهد به ما

حالا که سفره، سفرۀ عشق است پس خدا           هر چه بخواهـد این دلمان می دهد به ما

بی شک حـواله همه امـسال کـربـلاست           مـزدی که آخـر رمضـان می دهد به ما